ရန္ၿငိဳးအဖြဲ႕
အာဒံႏွင့္ဧဝတို႔သည္ ေျြမ၏လွည့္ဖ်ားမႈေၾကာင့္ ေကာင္းမေကာင္းသိကြ်မ္းရာ အပင္၏ အသီးကိုစားျခင္း ျဖင့္ အျပစ္က်ဴးလြန္ၾက သည္။ ထိုအခါ ဘုရားသခင္က ေျြမကိုေခၚ၍၊ သင္သည္ ဤအမႈကို ျပဳေသာေၾကာင့္၊ သားယဥ္သားရဲအေပါင္းတို႔ထက္ က်ိန္ျခင္းကိုခံရ၏။ သင္သည္ ဝမ္းျဖင့္သြား၍ ေျမမႈန္႔ကို တသက္လံုးစားရမည္။ သင္ႏွင့္မိန္းမကိုလည္းေကာင္း၊ သင္၏အမ်ိဳးအႏြယ္ႏွင့္ မိန္းမ၏ အမ်ိဳးအႏြယ္ ကိုလည္းေကာင္း ငါသည္ရန္ၿငိဳး ဖြဲ႕ေစသည္။ သူသည္ သင္၏ေခါင္းကိုႀကိတ္လိမ့္မည္။ သင္သည္ သူ၏ဖေနာင့္ကို ႀကိတ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ ေတာ္မူ ၏ (က၊ ၃ း ၁၄-၁၅)။
အထက္ပါ က်မ္းပိုဒ္အရ ဘုရားသခင္သည္ ေျြမ၏အမ်ိဳးႏွင့္ မိန္းမအမ်ိဳးအႏြယ္တို႔ကို ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ထား ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ေျြမအ မ်ိဳးသည္ မည္သူျဖစ္၍ မိန္းမ၏အမ်ိဳးအႏြယ္သည္ မည္သူနည္း။ ဤအခ်က္ကို သိဖို႔ရန္ ကမၻာေပၚ၌ လူျဖစ္နည္းေလးနည္းကို သိဖို႔ရန္လိုသည္။
လူျဖစ္နည္းေလးနည္း ကမၻာေပၚ၌ လူျဖစ္နည္းေလးနည္းရွိသည္။ ၄င္းတို႔မွာ၊
(၁) ေျမမႈန္႔မွလူျဖစ္ျခင္း (က၊ ၂ း ၇) ေျမမႈန္႔မွလူျဖစ္ေသာသူသည္ လူသားအာလံုး၏ ဖခင္ျဖစ္သူ အာဒံပင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အာဒံကို ေျမမႈန္႔မွဖန္ဆင္းသည္။ အာဒံ၌ လူမိဘမရွိ။ ကေလးဘဝမရွိ။ အရြယ္ေရာက္ လူႀကီးအျဖစ္ ဖန္ဆင္းျခင္း ခံရသည္။ အာဒံကဲ့သို႔ မည္သူမွ်ဖန္ဆင္းျခင္း မခံရေတာ့ေခ်။
(၂) နံ႐ိုးမွလူျဖစ္ျခင္း (က၊ ၂ း ၂၁-၂၂) နံ႐ိုးမွလူျဖစ္လာသူသည္ ဧဝျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အာဒံကိုႀကီးေသာအိပ္ျခင္းျဖင့္ အိပ္ေစ၍ သူ႔နံ႐ိုးကို ထုတ္ကာ လူမိန္းမ ကိုဖန္ဆင္းသည္။ ဧဝသည္ကေလးဘဝမရွိ။ အရြယ္ေရာက္မိန္းမႀကီးအျဖစ္ ဖန္ဆင္းသည္။ သူကဲ့သို႔ မည္သူ မွ်ဖန္ဆင္းျခင္း မခံရေတာ့ေခ်။
(၃) မိဘႏွစ္ပါးမွလူျဖစ္ျခင္း မိတ္ေဆြႏွင့္ကြ်ႏု္ပ္အပါအဝင္ လူသားတိုင္းသည္ မိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားလာၾကသည္။ ကေလးဘဝမွ ႀကီးျပင္းလာၾကသည္။ ဖန္ဆင္းျခင္းျဖင့္မဟုတ္။ မ်ိဳးဆက္ျပန္႔ပြားျခင္းျဖင့္ လူျဖစ္လာသည္။
(၄) မိန္းမအမ်ိဳး မိခင္ရွိေသာ္လည္း ဖခင္မရွိဘဲလူျဖစ္လာသူလည္းရွိသည္။ ထိုသူမွာ သခင္ေယ႐ႈျဖစ္သည္။ သခင္ေယ႐ႈ ၌ မိခင္မာရိရွိေသာ္လည္း လူဖခင္မရွိေပ။ လူမ်ားအထင္အမွတ္အားျဖင့္ ေယာသပိသည္ သူ၏ဖခင္ျဖစ္သည္ (လု၊ ၃ း ၂၃)။ သို႔ေသာ္ သခင္ေယ႐ႈသည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ မာရိဝမ္း၌ ပဋိသေႏၶယူျခင္း သာျဖစ္သည္။ (မ၊ ၁ း ၁၀-၂၀)။ ထို႔ေၾကာင့္ မိန္းမအမ်ိဳးသည္ သခင္ေယ႐ႈပင္ျဖစ္သည္။
ေျြမမ်ိဳး
သခင္ေယ႐ႈသည္ မိန္းမအမ်ိဳးျဖစ္ပါက ေျြမမ်ိဳးသည္ မည္သူနည္းႏွင့္ သမၼာက်မ္းစာ၌ ေျြမမ်ိဳးမ်ားကို ေအာက္ပါကဲ့သို႔ေဖာ္ျပသည္။
(၁)ဗတၲိဇံဆရာေယာဟန္ကဗတၲိဇံရန္လာၾကေသာလူအစုအေဝးအား အခ်င္းေျြမဆိုးအမ်ိဳးတို႔၊ေရာက္လုေသာ၊ ေဘးဒဏ္မွေျပးသြား စိမ့္ေသာငွာ အဘယ္သူသည္ သင္တို႔ကိုသတိေပးအပ္သနည္း (မ၊ ၃ း ၇၊ လု၊ ၃ း ၇) ဟုဆိုထားသည္။ ေယာဟန္သည္ ပရိသတ္မ်ားအား ေျြမဆိုးအမ်ိဳးဟု အခ်ည္းအႏွီးေျပာသည္မဟုတ္။ သူသည္ ဘုရားသ သခင္ေစလႊတ္ထားေသာ သူျဖစ္သည္။ လူ႔မ်က္ႏွာကို မေထာက္ဘဲအမွန္ အတိုင္းေျပာသည္။ လူသည္ ဘုရား အျမင္၌ေျြမဆိုးျဖစ္သည့္အတိုင္း ေျပာသည္။
(၂)သခင္ေယ႐ႈကလည္း၊ အခ်င္းေျြမဆိုးအမ်ိဳးတို႔၊သင္တို႔သည္အဆိုးျဖစ္လ်က္ေကာင္းေသာစကားကိုအဘယ္သို႔ ေျပာႏိုင္မည္နည္း။ စိတ္ႏွလံုးအျပည့္ရွိသည့္အတိုင္း ႏႈတ္ျြမက္တတ္၏ဟုဆိုသည္။ (မ၊ ၁၂ း ၃၄)။ သခင္ေယ႐ႈက ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားအား ေျြမဆိုးအမ်ိဳးဟု ဆို သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေကာင္းေသာစကား မေျပာႏိုင္ဟုဆိုသည္။ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားပင္လွ်င္ ေျြမဆိုးအမ်ိဳးျဖစ္လွ်င္ တပါးအမ်ိဳးသားျဖစ္ေသာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ လည္း ေျြမဆိုးအမ်ိဳးျဖစ္ရေပမည္။
ေျြမဆိုးမ်ိဳးျဖစ္ရျခင္း အာဒံႏွင့္ဧဝသည္ အျပစ္မက်ဴးလြန္ခင္၌ ဘုရားသားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားစကားကိုပယ္၍ ေျြမစကားကို ေထာက္ခံေသာေၾကာင့္ ေျြမသားသမီးမ်ားျဖစ္သြားၾကသည္။ အာဒံႏွင့္ဧဝမွ ေမြးဖြားလာသူတိုင္း လည္း ေျြမမ်ိဳးျဖစ္ၾကသည္။
ေျြမမ်ိဳး၏လကၡဏာမ်ား လူသည္ ေျြမမ်ိဳးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေအာက္ပါေျြမ၏ လကၡဏာမ်ား ေတြ႕ရွိရသည္။
(၁) အဆိပ္အေတာက္ရွိျခင္း
ေျြမသည္ ႏႈတ္ခမ္းအထဲ၌ အဆိပ္အေတာက္ရွိသည္။ ထိုနည္းတူလူ၏ ႏႈတ္ခမ္းထဲ၌လည္း အဆိပ္ အေတာက္ရွိသည္။ က်မ္းစာက၊ သူတို႔၏ ႏႈတ္ခမ္းအထဲမွာ ေျြမဆိုးအဆိပ္အေတာက္ရွိ၏ ဟုဆိုသည္ (ေရာ၊ ၃း၁၃)ယာကုပ္ကလည္း လွ်ာကိုကား အဘယ္လူမွ်မေအာင္ႏိုင္။ မဆံုးမႏိုင္ေသာ အဆိုးအညစ္ျဖစ္၏။ ေသေစတတ္ေသာအဆိပ္အေတာက္ႏွင့္ ျပည့္စံု ၏ဟုဆိုသည္ (ယာ၊ ၃ း ၈)။
ေျြမ၏အဆိပ္သည္ အစြယ္၌ ရွိသည္။ လူ၏အဆိပ္သည္ လွ်ာ၌ရွိသည္။ လူသည္ႏႈတ္မွေျပာေသာ စကားအားျဖင့္ အျခားသူမ်ားကို စိတ္နာေစႏိုင္သည္။ အႏၱရာယ္ျပဳႏိုင္သည္။ ရန္ျဖစ္ေစႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသည္ေျြမဆိုးမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားသည္။
(၂) လွ်ာႏွစ္ခြရွိျခင္း
ေျြမသည္ လွ်ာႏွစ္ခြရွိသကဲ့သို႔လူလည္း လွ်ာႏွစ္ခြရွိသည္။ ရွင္ယာကုပ္က၊ ငါတို႔သည္လွ်ာျဖင့္ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္ကို ေကာင္း ႀကီးေပးတတ္ၾက၏။ ဘုရားသခင္၏ ပံုသ႑ာန္ေတာ္ႏွင့္အညီ ဖန္ဆင္းေသာ လူကိုလွ်ာျဖင့္ က်ိန္ဆဲတတ္ၾက၏။ ႏႈတ္တပါးတည္း ကေထာမ နာခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္ က်ိန္ဆဲျခင္းထြက္တတ္ ပါသည္တကားဟုဆိုသည္ (ယာ၊ ၃ း ၉၊ ၁၀)
လူသည္ စကားႏွစ္မ်ိဳးေျပာတတ္ေသာေၾကာင့္ ေျြမကဲ့သို႔လွ်ာႏွစ္ခြရွိသည္။ ဘုရားသခင္ကို ခ်ီးမြမ္း ေသာ္လည္းလူကိုအျပစ္တင္ က်ိန္ဆဲတတ္သည္။ ေရွ႕မွာ တမ်ိဳးေနာက္ကြယ္မွာ တမ်ိဳးေျပာတတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေျြမကဲ့သို႔လွ်ာႏွစ္ခြရွိေၾကာင္း ထင္ရွားသည္။
ေယာဟန္အခန္းအႀကီး (၉)ထဲ၌ ေယ႐ႈက မ်က္ကန္းတေယာက္ကို မ်က္စိျပန္ျမင္ေစသည္။ ထိုအခါ ဖာရိရွဲတို႔က မ်က္စိကန္းဘူး ေသာသူကို ေၾကာင္းကို ငါတို႔သိ၏ ဟုဆိုၾကသည္။ (ေယာ၊ ၉ း ၂၄)။ ဖာရိရွဲ တို႔ ခ်ီးမြမ္းခိုင္းေသာ ဘုရားသည္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ လူဆိုး ဟုေျပာ ေသာ သခင္ေယ႐ႈပင္ျဖစ္သည္။ သူတို႔ခ်ီး မြမ္းေသာ ဘုရားကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ျပန္႐ႈတတ္သည္။ သူတို႔သည္ လွ်ာႏွစ္ခြျဖင့္ ေျပာေနမွန္းမ သိ ၾက။ ထို နည္းတူကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ေန႔စဥ္လွ်ာႏွစ္ခြျဖင့္ ေျပာေနမွန္းကိုယ့္ကိုယ္ကို မသိၾက။
ေျြမဆိုးသြားမည့္ေနရာ သခင္ေယ႐ႈက၊ ေျြမဆိုးအမ်ိဳးတို႔သင္တို႔သည္ အျပစ္ငရဲမွ ဘယ္သို႔လြတ္ၾကမည္နည္း ဟု ဆိုထားရာ (မ၊ ၂၃ း ၃၃)။ ေျြမဆိုးမ်ိဳးသြား မည့္ေနရာသည္ ငရဲပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေျြမဆိုးမ်ိဳးျဖစ္ေသာ လူသား တရပ္လံုးသည္ ငရဲမီးထဲသို႔ သြားရၾကမည္သာ ျဖစ္သည္။
သင္ခန္းစာ(၆)မွေမးခြန္းမ်ား
၁။ ဘုရားသခင္သည္ မည္သူတို႔ကို ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕သနည္း။----------------------------------
၂။ ပ႒မလူျဖစ္နည္းသည္ ဘယ္အရာအားျဖင့္ျဖစ္သနည္း။-------------------------------
၃။ မိန္းမအမ်ိဳးသည္ မည္သူနည္း။--------------------------------------------------------------
၄။ ဗတိၲဇံေယာဟန္က ပရိသတ္မ်ားကို မည္သည့္အမ်ိဳးဟုဆိုသနည္း။------------------------
၅။ လူမ်ားကို ေျြမဆိုးမ်ိဳးဟု မည္သူက ဆိုေသးသနည္း။-----------------------------
၆။ ေျြမမ်ိဳး၏ လကၡဏာႏွစ္ခု ေဖာ္ျပပါ။--------------------------------------------------------------
၇။ လူ၏အဆိပ္အေတာက္ မည္သည့္ေနရာ၌ရွိသနည္း။--------------------
၈။ လူသည္ လွ်ာဘယ္ႏွစ္ခြရွိသနည္း။--------------------------------------------------------------
၉။ လွ်ာႏွစ္ခြရွိျခင္းဆိုသည္မွာ အဘယ္အရာနည္း။-------------------------------
၁၀။ ေျြမဆိုးမ်ိဳးသည္ မည္သည့္ေနရာသို႔ သြားမည္နည္း။----------------------------------------------
No comments:
Post a Comment